Zo zag ze eruit de dag dat ze gevonden werd heel duidelijk dat ze in die 10 dagen geen voedsel gevonden heeft.
Op aanraden van de da. meerdere keren per dag zeker geen grote hoeveelheden en daar had ze ook geen behoefte aan. Wel aan die meedere kleine porties.Toen vrijdag voor de eerste maal sinds haar terugkomst die neus boven het aanrecht kwam, wist ik dat ze het ergste wel door was. En zo ziet ze er dus nu uit met terug wat beaglekuren. Alleen het geheibel van de jonge honden waar ze zelf ook maar al te graag aan deelnam verdraagt ze (nog)niet wanneer het haar te druk wordt, trekt ze zich terug in de bench ... lekker rustig.
De dag dat Vita gevonden werd, is Nicky geopereerd aan een tumor die heeft een flinke ristsluiting van zo'n 25 cm en mist aan die kant een aantal tepels maar ach so what voor mij hoeft ze niet deeltenemen aan een modellen wedstijd. Voor haar leeftijd (bijna 13) heeft ze dit goed doorstaan en ook zij is gisteren voor de eerste maal weer meegeweest. Ze is begonnen aan haar 2° jeugd :-) Na de operatie mocht ze niet op de bank springen nog voor ik het maar kon uitspreken zat madamme al OP de bank. De eerste dagen benchrust raadde de da. aan ... tja dat moet je dan een beagle wijsmaken .... na 5 minuten had ze de bench al verbouwd.
Dus gewoon haar, haar gang laten gaan ze weten zelf wel wat kan en niet kan.
En nu maar hopen dat ze nog een aantal jaren meekan aan haar temperament en kuren ligt het momenteel niet ze heeft de touwtjes goed in handen (of zegt met pootjes) de jonge HOOLIGANS weten goed dat ze haar met rust moeten laten en dat heeft niets te maken met ziekte gewoon ze staat met haar 4 pootjes stevig aan de top van het 'pack' en die geeft ze nog lang niet door.
